|
|
 Zdrowaś Maryjo, boleści pełna! Ukrzyżowany z Tobą, najboleśniejszaś Ty między niewiastami, i opłakany owoc żywota Twego, Jezus. Święta Maryjo, Matko ukrzyżowanego, uproś nam, krzyżującym Syna Twojego, łzy pokutne, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
 
Angelus Domini nuntiavit Mariae. Et concepit de Spiritu Sancto.
Ave, Maria, gratia plena, Dominus tecum; benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui, Iesus. Sancta Maria, mater Dei, ora pro nobis peccatoribus, nunc et in hora mortis nostrae. Amen.
“Najświętszej Panny mężu sprawiedliwy,
Dzieciątka Jezus piastunie pieczliwy:
Miej o nas pieczę, gdyśmy opuszczeni
I udręczeni.”
Duszo moja, niech pieśń twoja głosi Józefowi cześć!
On wybrany, niezrównany, więc mu hołdy trzeba nieść.
Z nami chwałę niebo całe niech u Bożych złoży nóg,
Że bez miary Swoje dary na Józefa rozlał Bóg.
On w świętości i w czystości po Maryi pierwszym był,
Przy Panience On w stajence Pierwszy Boże Dziecię czcił.
Na Swym łonie, jak na tronie Króla niebios Józef niósł.
W Nazarecie Boskie Dziecię, słodki Jezus przy nim rósł.
Z Jego ręki, wznosząc dzięki nasz Zbawiciel pokarm brał,
I piastuna, opiekuna, Bóg wcielony ojcem zwał.
Cóż dziwnego, że od Niego takiej chwały bije blask?
Że na tronie, tam w Syjonie, On szafarzem Bożych łask.
O, wzywajmy i błagajmy, by opieką świecił nam,
By z ziemskiego życia tego do niebieskich powiódł bram.
“Pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz.”
Posypmy głowy popiołem,
uderzmy przed Panem czołem;
zapustne śmiechy na stronę,
cierniową wijmy koronę.
Posypmy głowy popiołem,
grzmi niebo głosem surowym:
“Pokutę czyńcie za grzechy,
na stronę teraz uciechy”.
Posypmy głowy popiołem,
otoczmy Pana pospołem,
bo Pański sąd sprawiedliwy,
a dla grzesznika straszliwy.
Posypmy głowy popiołem,
już Zbawca cierpieć gotowy,
ponosić męki, katusze,
by nasze odkupić dusze.
Posypmy głowy popiołem,
o śmierci myślmy pospołem;
nim głosu Twego wezwanie
na sąd Twój stawi nas, Panie.
Po górach, dolinach rozlega się dzwon,
Anielskie witanie ludziom głosi on:
Ave, Ave, Ave Maryja,
Zdrowaś, Zdrowaś, Zdrowaś Maryja.
Bernadka dziewczynka szła po drzewo w las,
Anioł ją tam wiedzie, Bóg sam wybrał czas.
Ave, Ave, Ave Maryja,
Zdrowaś, Zdrowaś, Zdrowaś Maryja.
Modlitwę serdeczną szepczą usta jej:
Zdrowaś bądź, Panienko, łaski na nas zlej…
Czystsza nad słońce oczyszczenia czeka,
Idąc w poczet z grzesznemi;
Lubo jest Matką Boga i Człowieka,
Panią nieba, ziemi:
Z Mojżeszowego wyjęta prawa,
Przecież na wywód w kościele stawa,
Wraz z niewiastami innemi.
Będąc bez grzechu idzie na ofiarę,
Z pokorą do wywodu;
Kładzie na ołtarz synogarlic parę,
Na okup Swego Płodu:
Niesie na ręku Matka jedyna
Swego i oraz Boskiego Syna,
Zbawcę ludzkiego narodu.
Circumdedérunt me gémitus mortis, dolóres inférni circumdedérunt me: et in tribulatióne mea invocávi Dóminum, et exaudívit de templo sancto suo vocem meam.
Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
Panie Jezu Chryste, który będąc poddanym Marji i Józefowi, uświęciłeś życie rodzinne niewymownemi cnotami: daj abyśmy, naśladując wzór św. Rodziny Twojej, przez nią wspomagani, doszli do uczestnictwa w jej szczęściu wiekuistem.
|
|
