|
|
Cesarz Dioklecjan rozkazał, by wszyscy żołnierze składali ofiary pogańskim bogom. Wydał też edykt nakazujący zniszczenie wszystkich chrześcijańskich kościołów i spalenie świętych ksiąg. Wydawało się, że nikt nie będzie miał odwagi sprzeciwić się temu, a jednak Ekspedyt – nieustraszony wyznawca Chrystusa – zerwał rozkaz cesarski z muru i publicznie go zniszczył. Został za to umęczony 19 kwietnia, wraz z pięcioma towarzyszami w 303 r. Jak podaje “Martyrologium Rzymskie”: “W Melitinie w Armenii męczeństwo św. Hermogenesa, Kajusa, Ekspedita, Aristonika, Rufusa i Galata, którzy równocześnie otrzymali koronę zwycięstwa.”
Święty Ekspedycie, módl się za nami!
“Salve festa dies toto venerabilis aevo Qua Deus infernum vicit et astra tenet
Ecce renascentis testatur gratia mundi Omnia cum Domino dona redisse suo
Namque triumphanti post tristia tartara Christo Undique fronde nemus gramina flore favent
Qui crucifixus erat Deus, ecce per omnia regnat Dantque Creatori cuncta creata precem “
Ponieważ w tym roku nie będzie Ciemnych Jutrzni w Przeoracie Warszawa, polecamy transmisje z Seminarium FSSPX w Zaitzkofen
Wielka Środa godzina 16:30 z racji czwartkowej porannej Mszy Krzyżma – Jutrznia na Wielki Czwartek
Wielki Piątek i Wielka Sobota 7:30
Christus factus est pro nobis obediens
usque ad mortem, mortem autem crucis.
Propter quod et Deus exaltavit illum
et dedit illi nomen,quod est super omne nomen.
“Rozmyślajmy dziś, wierni Chrześcijanie, jako Pan Chrystus za nas cierpiał Rany; Od poimania nie miał odpocznienia, aż do skonania…”
od Wielkiego Czwartku do Wielkiego Piątku:
godz. 19. Pan Jezus żegna się z Matką. Ostatnia Wieczerza.
godz. 20. Umywa nogi Apostołom. Ustanawia Przenajświętszy Sakrament.
godz. 21. Pan Jezus przemawia do Apostołów – udaje się do Ogrójca.
godz. 22. Modli się w Ogrójcu.
godz. 23. Kona.
godz. 24. Krwią się poci.
godz. 1. Zdradzony przez Judasza, związany.
godz. 2. Wiodą Go do Annasza.
godz. 3. Prowadzą do Kajfasza – policzkują.
godz. 4. Zawiązują Mu oczy, biją Go, szydzą z Niego.
godz. 5. Zaprowadzony przed sanhedryn; uznany za winnego śmierci.
godz. 6. Stawiają Go przed Piłatem – oskarżony.
godz. 7. Wyśmiany przez Heroda.
godz. 8. Wiodą Go do Piłata – Barabasza nad Niego przenoszą.
godz. 9. Ubiczowany przy słupie.
godz. 10. Ukoronowany cierniem – okazany ludowi.
godz. 11. Skazany na śmierć – idzie na Kalwarię.
godz. 12. Odarty z szat – ukrzyżowany.
godz. 13. Modli się za tych, co Go ukrzyżowali.
godz. 24. Poleca ducha swego Ojcu.
godz. 15. Umiera.
godz. 16. Przeszyty włócznią.
godz. 17. Zdjęty z krzyża – oddany Matce Najświętszej.
godz. 18. Pogrzeb Pana Jezusa. Pozostawiają Go samego.
Św. Alfons Maria Liguori, Uwagi o Męce Pana Jezusa dla dusz pobożnych. Przełożył z włoskiego O. Władysław Szołdrski C. SS. R., Toruń 1931, ss. 280-281.
 Rozmyślajmy dziś wierni chrześcijany, jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany; od poimania nie miał odpocznienia aż do skonania.
Naprzód w Ogrojcu wziął pocałowanie, tam Judasz zdrajca dał był katom znamię: Oto patrzajcie, mego Mistrza macie, tego imajcie.
Wnet się rzucili jako lwi zaciekli, Apostołowie od Niego uciekli; On zaś był spiesznie wiedzion do Annasza, Pociecha nasza.
Przed sąd Piłata gdy był postawiony, niesprawiedliwie został oskarżony; rozkazał Piłat, by był biczowany ten Pan nad pany.
Koronę z ciernia żołnierze uwili, naszemu Panu na głowę wtłoczyli, naśmiewając się przed Nim przyklękali, Królem Go zwali.
Krzyknęła potem tłuszcza zbuntowana: “Nie chcemy tego za swego mieć Pana; niechaj na krzyżu swój żywot położy ten to Syn Boży!”
Krzyż niosąc, na śmierć szedł nieustraszenie; oprawcy niecni zwlekli zeń odzienie, do krzyża Zbawcę okrutnie przybili, octem poili.
Z wołaniem głośnym po tak srogiéj męce skonał, oddając ducha w Ojca ręce; zagasło słońce, strach ludzi oniemia, trzęsła się ziemia.
Zstąpił do piekieł Król wieczystéj mocy, z niewoli lud swój wybawił sierocy; umarłych ciała z grobów powstawały, widzieć się dały.
Zacny Nikodem wraz z Józefem śmiało zanieśli prośbę o Jezusa ciało; dozwala Piłat, pełnią się bez zwłoki Boże wyroki.
W wieczornéj porze nie tracąc ni chwili, ostrożnie z krzyża Jezusa złożyli; Matuchna Jego ciało piastowała, rzewnie płakała.
Wnet prześcieradło usławszy na ziemi, uczcili ciało balsamy drogiemi; w świeżo kowanym grobie położyli, płacz uczynili.
Płaczmy i my też, wierni chrześcijany, dziękując Panu za najdroższe rany, iż, by nas zbawić, lejąc krew obficie, dał za nas życie.
“Pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz.”
Posypmy głowy popiołem,
uderzmy przed Panem czołem;
zapustne śmiechy na stronę,
cierniową wijmy koronę.
Posypmy głowy popiołem,
grzmi niebo głosem surowym:
“Pokutę czyńcie za grzechy,
na stronę teraz uciechy”.
Posypmy głowy popiołem,
otoczmy Pana pospołem,
bo Pański sąd sprawiedliwy,
a dla grzesznika straszliwy.
Posypmy głowy popiołem,
już Zbawca cierpieć gotowy,
ponosić męki, katusze,
by nasze odkupić dusze.
Posypmy głowy popiołem,
o śmierci myślmy pospołem;
nim głosu Twego wezwanie
na sąd Twój stawi nas, Panie.
Circumdedérunt me gémitus mortis, dolóres inférni circumdedérunt me: et in tribulatióne mea invocávi Dóminum, et exaudívit de templo sancto suo vocem meam.
Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
“Nie bójcie się; bo oto opowiadam wam wesele wielkie, które będzie wszystkiemu ludowi, 
bo się wam DZIŚ NARODZIŁ ZBAWICIEL, który jest CHRYSTUS PAN, w mieście Dawidowym”
(Łk. 2,10-11)
Roraty w kościele w Radości będą odprawiane od wtorku do soboty o 6:30,
dlatego w te dni nie będzie Mszy św. o 5:40 i 7:15.
|
|
