|
|
Radio prowadzi transmisje bezpośrednie z Mszy świętych, brewiarza i nabożeństw z Koscioła w Warszawie.
Odsłuch z kaplicy pod adresem http://przeorat.piusx.org.pl:8000/
Msze św.:
niedziele:7:00, 8:30, 10:00 (suma),12:30 i 17:30
pierwsze piątki miesiąca: 07.15 i 19.00
pierwsze soboty miesiąca: 07.15 i 19.00
w tygodniu:
od poniedziałku do piątku : 5:40, 7:15, 11:45 i 18:00, a w
soboty o 7:15 i 18:00.
Modlitwy brewiarzowe:
Pryma od pn. do sob. 6.30
Sexta 12.30 (od pn. do sob.)
Kompleta 20.30
 Radio próbnie będzie działać, audycji programowanych (nie transmisji “na żywo”) można słuchać pod adresem http://radio.fsspx.pl:8000/radio.mp3
Aby słuchać transmisji “na żywo” istnieje inny adres http://przeorat.piusx.org.pl:8000/
“Rozmyślajmy dziś, wierni Chrześcijanie, jako Pan Chrystus za nas cierpiał Rany; Od poimania nie miał odpocznienia, aż do skonania…”
od Wielkiego Czwartku do Wielkiego Piątku:
godz. 19. Pan Jezus żegna się z Matką. Ostatnia Wieczerza.
godz. 20. Umywa nogi Apostołom. Ustanawia Przenajświętszy Sakrament.
godz. 21. Pan Jezus przemawia do Apostołów – udaje się do Ogrójca.
godz. 22. Modli się w Ogrójcu.
godz. 23. Kona.
godz. 24. Krwią się poci.
godz. 1. Zdradzony przez Judasza, związany.
godz. 2. Wiodą Go do Annasza.
godz. 3. Prowadzą do Kajfasza – policzkują.
godz. 4. Zawiązują Mu oczy, biją Go, szydzą z Niego.
godz. 5. Zaprowadzony przed sanhedryn; uznany za winnego śmierci.
godz. 6. Stawiają Go przed Piłatem – oskarżony.
godz. 7. Wyśmiany przez Heroda.
godz. 8. Wiodą Go do Piłata – Barabasza nad Niego przenoszą.
godz. 9. Ubiczowany przy słupie.
godz. 10. Ukoronowany cierniem – okazany ludowi.
godz. 11. Skazany na śmierć – idzie na Kalwarię.
godz. 12. Odarty z szat – ukrzyżowany.
godz. 13. Modli się za tych, co Go ukrzyżowali.
godz. 24. Poleca ducha swego Ojcu.
godz. 15. Umiera.
godz. 16. Przeszyty włócznią.
godz. 17. Zdjęty z krzyża – oddany Matce Najświętszej.
godz. 18. Pogrzeb Pana Jezusa. Pozostawiają Go samego.
Św. Alfons Maria Liguori, Uwagi o Męce Pana Jezusa dla dusz pobożnych. Przełożył z włoskiego O. Władysław Szołdrski C. SS. R., Toruń 1931, ss. 280-281.
 Rozmyślajmy dziś wierni chrześcijany, jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany; od poimania nie miał odpocznienia aż do skonania.
Naprzód w Ogrojcu wziął pocałowanie, tam Judasz zdrajca dał był katom znamię: Oto patrzajcie, mego Mistrza macie, tego imajcie.
Wnet się rzucili jako lwi zaciekli, Apostołowie od Niego uciekli; On zaś był spiesznie wiedzion do Annasza, Pociecha nasza.
Przed sąd Piłata gdy był postawiony, niesprawiedliwie został oskarżony; rozkazał Piłat, by był biczowany ten Pan nad pany.
Koronę z ciernia żołnierze uwili, naszemu Panu na głowę wtłoczyli, naśmiewając się przed Nim przyklękali, Królem Go zwali.
Krzyknęła potem tłuszcza zbuntowana: “Nie chcemy tego za swego mieć Pana; niechaj na krzyżu swój żywot położy ten to Syn Boży!”
Krzyż niosąc, na śmierć szedł nieustraszenie; oprawcy niecni zwlekli zeń odzienie, do krzyża Zbawcę okrutnie przybili, octem poili.
Z wołaniem głośnym po tak srogiéj męce skonał, oddając ducha w Ojca ręce; zagasło słońce, strach ludzi oniemia, trzęsła się ziemia.
Zstąpił do piekieł Król wieczystéj mocy, z niewoli lud swój wybawił sierocy; umarłych ciała z grobów powstawały, widzieć się dały.
Zacny Nikodem wraz z Józefem śmiało zanieśli prośbę o Jezusa ciało; dozwala Piłat, pełnią się bez zwłoki Boże wyroki.
W wieczornéj porze nie tracąc ni chwili, ostrożnie z krzyża Jezusa złożyli; Matuchna Jego ciało piastowała, rzewnie płakała.
Wnet prześcieradło usławszy na ziemi, uczcili ciało balsamy drogiemi; w świeżo kowanym grobie położyli, płacz uczynili.
Płaczmy i my też, wierni chrześcijany, dziękując Panu za najdroższe rany, iż, by nas zbawić, lejąc krew obficie, dał za nas życie.
“Pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz.”
Posypmy głowy popiołem,
uderzmy przed Panem czołem;
zapustne śmiechy na stronę,
cierniową wijmy koronę.
Posypmy głowy popiołem,
grzmi niebo głosem surowym:
“Pokutę czyńcie za grzechy,
na stronę teraz uciechy”.
Posypmy głowy popiołem,
otoczmy Pana pospołem,
bo Pański sąd sprawiedliwy,
a dla grzesznika straszliwy.
Posypmy głowy popiołem,
już Zbawca cierpieć gotowy,
ponosić męki, katusze,
by nasze odkupić dusze.
Posypmy głowy popiołem,
o śmierci myślmy pospołem;
nim głosu Twego wezwanie
na sąd Twój stawi nas, Panie.
Circumdedérunt me gémitus mortis, dolóres inférni circumdedérunt me: et in tribulatióne mea invocávi Dóminum, et exaudívit de templo sancto suo vocem meam.
Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
“Nie bójcie się; bo oto opowiadam wam wesele wielkie, które będzie wszystkiemu ludowi, 
bo się wam DZIŚ NARODZIŁ ZBAWICIEL, który jest CHRYSTUS PAN, w mieście Dawidowym”
(Łk. 2,10-11)
Witaj Święta i poczęta niepokalanie:
Maryja śliczna lilija, nasze kochanie,
Witaj, czysta Panienko, Najjaśniejsza Jutrzenko,
Witaj Święta, w niebo wzięta, Niepokalana.
Twą pięknością, niewinnością, nieba górujesz;
Dostojeństwa i Panieństwa wszystkie celujesz;
W pierwszym Panno momencie, Święte twoje poczęcie,
Jaśniejące jako słońce, Niepokalanie.
Sam Bóg święty z Ciebie wzięty dla téj przyczyny,
Żeś się stała i została zawsze bez winy;
Tyś przed wieki przéjźrzana, I za Matkę wybrana,
Jezusowi Chrystusowi, Niepokalana.
Twoje państwo i poddaństwo świat, nieba Pani!
Cesarzowie, Monarchowie, twoi poddani;
Dla Twojéj niewinności, Dał ci Bóg z swéj hojności:
Żeś poczęta zaraz Święta, Niepokalana.
Luminarze chociaż w parze nie tak jaśnieją,
Bo przy świętém Poczęciu twém, zaraz blednieją;
Tyś nad słońce jaśniejsza, I nad gwiazdy śliczniéjsza;
Jako zorze w swojéj porze, Niepokalana.
Sami Święci w niebo wzięci nie wyrównają
Twéj piękności i czystości, którąć przyznają;
Wszyscy ci się dziwują, Niewinność twą szanują:
Żeś tak Święta z Anny wzięta, Niepokalana.
I świat cały choć zuchwały, twoje poczęcie
Niepokalane wysławia, w pierwszym momencie;
Wszystkie razem stworzenia, Wyznają bez wątpienia,
Żeś jest droga Matka Boga, Niepokalana.
Więc cię sławiąc, błogosławiąc, Panno prosimy:
Niech czystemi, niewinnemi, zawsze będziemy,
Za to życie dajemy, I mocno wyznajemy:
Żeś jest Święta i poczęta, Niepokalana.
Roraty w kościele w Radości będą odprawiane od wtorku do soboty o 6:30,
dlatego w te dni nie będzie Mszy św. o 5:40 i 7:15.
Oblecz się ziemio w złoto lite szaty,
Ołtarz błagalny spieszy do oblaty:
Jedna z cór Judzkich Maryja Panienka,
W trzecim swym roczku do ofiary klęka;
Oddana Bogu staje w tym progu,
Gdzie jéj przybycie, całe swe życie,
Poświęca Stwórcy w ofierze.
Izrael niegdyś, przez dekret Aswera,
Gdy miał zaginąć, wybrana Estera,
Mówi do króla: Daruj mi mą duszę,
Gdyż ja z narodem moim ginąć muszę.
Król dekret zmienia w los wybawienia,
Ester ośmiela lud Izraela,
Że gniéw królewski zmieniła.
Straszliwéj pomsty wszystkie świata strony
Czekały, gdy świat cały obwiniony,
Pana zastępów rozgniewał na wieki,
Nie dbał na potop, czekał z piekła rzeki;
Żadne ofiary wiszącéj kary,
Nie mogły zmienić ni krzywd ocenić,
Krwią wszystkich bydląt i ludzi.
Dziś jest odmiana najwyższéj prawicy,
Gdy niebo widzi serce téj Dziewicy,
Co niesie dzięki, prośby i daniny,
Za przewinione córki, ludzkie syny:
W ratunku świata, wszystkie swe lata,
Święci w ofierze, aby przymierze,
Bóg zagniewany miał z ludem.
W ślad za swą Panią grzésznik ośmielony,
Ciśnie się w kościół iż pewny obrony;
Z rąk twoich Pani mówi wziąłem życie,
Dzięki, ofiary, prośby niosę skrycie;
Jeszcze za progiem, zjednaj mnie z Bogiem,
Gdyż w twoje ślady, panien gromady,
Dni swoje święcą, ja resztę.
Ofiarowałaś się Najświętsza Panno Bogu Przedwiecznemu:
Ofiarujże i nas Synowi twojemu.
Panie wysłuchaj modlitwy nasze:
A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się:
Boże! któryś chciał, ażeby Błogosławiona Maryja zawsze Dziewica, przybytkiem będąc Ducha Świętego
ofiarowała się Tobie w dniu dzisiejszym w kościele Twoim: spraw to błagamy, abyśmy w dniu wieczno-
ści, za jéj przyczyną w kościele wiekuistéj chwały Tobie ofiarować się godni byli. Przez Chrystusa Pana naszego.Amen
Modlitwa św. Gertrudy za dusze w czyśćcu cierpiące:
Niech Jezus Chrystus, dla nas ukrzyżowany, zmiłuje się nad wami, dusze bolejące; niech swoją Krwią zagasi pożerające was płomienie. Polecam was tej niepojętej miłości, która Syna Bożego sprowadziła z nieba na ziemię i wydała na okrutną śmierć.
Niech się ulituje nad wami, jak okazał swe miłosierdzie dla wszystkich grzeszników, umierając na krzyżu. Jako zadośćuczynienie za wasze winy ofiaruję tę synowską miłość, jaką Jezus w swym Bóstwie kochał swego Przedwiecznego Ojca, a w Najświętszym Człowieczeństwie najmilszą swoją Matkę.
Amen.
|
|
