|
|
Transmisji “na żywo” z Kościoła Przeoratu w Warszawie można słuchać pod adresem:
http://przeorat.piusx.org.pl:8000
Msze św.: (od 8 listopada)
niedziele:7:00, 8:30, 10:00 (suma),12:30 i 17:30
pierwsze piątki miesiąca: 07.15 i 19.00
pierwsze soboty miesiąca: 07.15 i 19.00
w tygodniu: 07.15 i 18.00
Modlitwy brewiarzowe:
Pryma od pn. do sob. 6.30
Sexta 12.30 (od pn. do sob.)
Kompleta 20.30
 W celu rozpoczęcia słuchania proszę kliknąć ikonę znajdującą się po lewej stronie – po chwili na ekranie pojawi się nowe okno i rozpocznie się strumieniowe przesyłanie dźwięku.
Głośność można regulować za pomocą paska znajdującego się obok ikony głośnika.
Słuchanie naszego radia możliwe jest również przy użyciu programów audio takich jak np. VLC – w tym przypadku należy otworzyć adres sieciowy, który pojawi się po naciśnięciu w panelu radia przycisku „podziel się”. Można również kliknąć prawym przyciskiem myszki na linki w znajdującym się po lewej stronie panelu statystycznym i otworzyć je za pomocą wybranej przez siebie aplikacji. W przypadku problemów technicznych prosimy o kontakt pod adresem radio@fsspx.pl
Jeśli opcja powyżej opisana nie działa można skorzystać z adresu sieciowego: http://radio.fsspx.pl:8000/radio.mp3, który należy skopiować do odpowiedniego posiadanego odtwarzacza programu audio np. VLC itp.
„Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha” (Mt 13, 9)
Duszo moja, niech pieśń twoja głosi Józefowi cześć!
On wybrany, niezrównany, więc mu hołdy trzeba nieść.
Z nami chwałę niebo całe niech u Bożych złoży nóg,
Że bez miary Swoje dary na Józefa rozlał Bóg.
On w świętości i w czystości po Maryi pierwszym był,
Przy Panience On w stajence Pierwszy Boże Dziecię czcił.
Na Swym łonie, jak na tronie Króla niebios Józef niósł.
W Nazarecie Boskie Dziecię, słodki Jezus przy nim rósł.
Z Jego ręki, wznosząc dzięki nasz Zbawiciel pokarm brał,
I piastuna, opiekuna, Bóg wcielony ojcem zwał.
Cóż dziwnego, że od Niego takiej chwały bije blask?
Że na tronie, tam w Syjonie, On szafarzem Bożych łask.
O, wzywajmy i błagajmy, by opieką świecił nam,
By z ziemskiego życia tego do niebieskich powiódł bram.
“Pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz.”
Posypmy głowy popiołem,
uderzmy przed Panem czołem;
zapustne śmiechy na stronę,
cierniową wijmy koronę.
Posypmy głowy popiołem,
grzmi niebo głosem surowym:
“Pokutę czyńcie za grzechy,
na stronę teraz uciechy”.
Posypmy głowy popiołem,
otoczmy Pana pospołem,
bo Pański sąd sprawiedliwy,
a dla grzesznika straszliwy.
Posypmy głowy popiołem,
już Zbawca cierpieć gotowy,
ponosić męki, katusze,
by nasze odkupić dusze.
Posypmy głowy popiołem,
o śmierci myślmy pospołem;
nim głosu Twego wezwanie
na sąd Twój stawi nas, Panie.
Po górach, dolinach rozlega się dzwon,
Anielskie witanie ludziom głosi on:
Ave, Ave, Ave Maryja,
Zdrowaś, Zdrowaś, Zdrowaś Maryja.
Bernadka dziewczynka szła po drzewo w las,
Anioł ją tam wiedzie, Bóg sam wybrał czas.
Ave, Ave, Ave Maryja,
Zdrowaś, Zdrowaś, Zdrowaś Maryja.
Modlitwę serdeczną szepczą usta jej:
Zdrowaś bądź, Panienko, łaski na nas zlej…
Czystsza nad słońce oczyszczenia czeka,
Idąc w poczet z grzesznemi;
Lubo jest Matką Boga i Człowieka,
Panią nieba, ziemi:
Z Mojżeszowego wyjęta prawa,
Przecież na wywód w kościele stawa,
Wraz z niewiastami innemi.
Będąc bez grzechu idzie na ofiarę,
Z pokorą do wywodu;
Kładzie na ołtarz synogarlic parę,
Na okup Swego Płodu:
Niesie na ręku Matka jedyna
Swego i oraz Boskiego Syna,
Zbawcę ludzkiego narodu.
Circumdedérunt me gémitus mortis, dolóres inférni circumdedérunt me: et in tribulatióne mea invocávi Dóminum, et exaudívit de templo sancto suo vocem meam.
Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
Panie Jezu Chryste, który będąc poddanym Marji i Józefowi, uświęciłeś życie rodzinne niewymownemi cnotami: daj abyśmy, naśladując wzór św. Rodziny Twojej, przez nią wspomagani, doszli do uczestnictwa w jej szczęściu wiekuistem.
 “Stella ista sicut flamma corúscat, et Regem regum Deum demónstrat: Magi eam vidérunt, et magno Regi múnera obtulérunt.”
 O Jezu, Jezu, słodkie Twe wspomnienie!
O miodopłynne Imię Zbawiciela!
Tyś niebu szczęście, piekła przerażenie,
Ty ziemię skrapiasz potokiem wesela.
Na Imię Jezus wszystko niech klęka,
niebo niech wielbi, niech piekło drży,
ziemia niech śpiewa, niech się lęka,
bo Imię Jezus osusza łzy.
“Nie bójcie się; bo oto opowiadam wam wesele wielkie, które będzie wszystkiemu ludowi, 
bo się wam DZIŚ NARODZIŁ ZBAWICIEL, który jest CHRYSTUS PAN, w mieście Dawidowym”
(Łk. 2,10-11)
|
|
