|
|
Radio prowadzi transmisje bezpośrednie z Mszy świętych, brewiarza i nabożeństw z Koscioła w Warszawie.
W lipcu i sierpniu Msze św. o godz. 05:40 i 11:45 nie będą odprawiane; w tych miesiącach nie będzie także całonocnych czuwań w pierwsze soboty.
Msze św.:
niedziele:7:00, 8:30, 10:00 (suma),12:30 i 17:30
pierwsze piątki miesiąca: 07.15 i 19.00
pierwsze soboty miesiąca: 07.15 i 19.00
w tygodniu:
od poniedziałku do soboty : 7:15 i 18:00, a w
Modlitwy brewiarzowe:
Pryma od pn. do sob. 6.30
Sexta 12.30 (od pn. do sob.)
Kompleta 20.30
Witaj Święta i poczęta niepokalanie:
Maryja śliczna lilija, nasze kochanie,
Witaj, czysta Panienko, Najjaśniejsza Jutrzenko,
Witaj Święta, w niebo wzięta, Niepokalana.
Twą pięknością, niewinnością, nieba górujesz;
Dostojeństwa i Panieństwa wszystkie celujesz;
W pierwszym Panno momencie, Święte twoje poczęcie,
Jaśniejące jako słońce, Niepokalanie.
Sam Bóg święty z Ciebie wzięty dla téj przyczyny,
Żeś się stała i została zawsze bez winy;
Tyś przed wieki przéjźrzana, I za Matkę wybrana,
Jezusowi Chrystusowi, Niepokalana.
Twoje państwo i poddaństwo świat, nieba Pani!
Cesarzowie, Monarchowie, twoi poddani;
Dla Twojéj niewinności, Dał ci Bóg z swéj hojności:
Żeś poczęta zaraz Święta, Niepokalana.
Luminarze chociaż w parze nie tak jaśnieją,
Bo przy świętém Poczęciu twém, zaraz blednieją;
Tyś nad słońce jaśniejsza, I nad gwiazdy śliczniéjsza;
Jako zorze w swojéj porze, Niepokalana.
Sami Święci w niebo wzięci nie wyrównają
Twéj piękności i czystości, którąć przyznają;
Wszyscy ci się dziwują, Niewinność twą szanują:
Żeś tak Święta z Anny wzięta, Niepokalana.
I świat cały choć zuchwały, twoje poczęcie
Niepokalane wysławia, w pierwszym momencie;
Wszystkie razem stworzenia, Wyznają bez wątpienia,
Żeś jest droga Matka Boga, Niepokalana.
Więc cię sławiąc, błogosławiąc, Panno prosimy:
Niech czystemi, niewinnemi, zawsze będziemy,
Za to życie dajemy, I mocno wyznajemy:
Żeś jest Święta i poczęta, Niepokalana.
Oblecz się ziemio w złoto lite szaty,
Ołtarz błagalny spieszy do oblaty:
Jedna z cór Judzkich Maryja Panienka,
W trzecim swym roczku do ofiary klęka;
Oddana Bogu staje w tym progu,
Gdzie jéj przybycie, całe swe życie,
Poświęca Stwórcy w ofierze.
Izrael niegdyś, przez dekret Aswera,
Gdy miał zaginąć, wybrana Estera,
Mówi do króla: Daruj mi mą duszę,
Gdyż ja z narodem moim ginąć muszę.
Król dekret zmienia w los wybawienia,
Ester ośmiela lud Izraela,
Że gniéw królewski zmieniła.
Straszliwéj pomsty wszystkie świata strony
Czekały, gdy świat cały obwiniony,
Pana zastępów rozgniewał na wieki,
Nie dbał na potop, czekał z piekła rzeki;
Żadne ofiary wiszącéj kary,
Nie mogły zmienić ni krzywd ocenić,
Krwią wszystkich bydląt i ludzi.
Dziś jest odmiana najwyższéj prawicy,
Gdy niebo widzi serce téj Dziewicy,
Co niesie dzięki, prośby i daniny,
Za przewinione córki, ludzkie syny:
W ratunku świata, wszystkie swe lata,
Święci w ofierze, aby przymierze,
Bóg zagniewany miał z ludem.
W ślad za swą Panią grzésznik ośmielony,
Ciśnie się w kościół iż pewny obrony;
Z rąk twoich Pani mówi wziąłem życie,
Dzięki, ofiary, prośby niosę skrycie;
Jeszcze za progiem, zjednaj mnie z Bogiem,
Gdyż w twoje ślady, panien gromady,
Dni swoje święcą, ja resztę.
Ofiarowałaś się Najświętsza Panno Bogu Przedwiecznemu:
Ofiarujże i nas Synowi twojemu.
Panie wysłuchaj modlitwy nasze:
A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się:
Boże! któryś chciał, ażeby Błogosławiona Maryja zawsze Dziewica, przybytkiem będąc Ducha Świętego
ofiarowała się Tobie w dniu dzisiejszym w kościele Twoim: spraw to błagamy, abyśmy w dniu wieczno-
ści, za jéj przyczyną w kościele wiekuistéj chwały Tobie ofiarować się godni byli. Przez Chrystusa Pana naszego.Amen
Święta i Umiłowana Trójco, pragnąc współuczestniczyć w wybawieniu dusz czyśćcowych i zaświadczyć o moim oddaniu Najświętszej Maryi Pannie, rezygnuję tu i wyrzekam się na rzecz owych świętych dusz całego zadośćuczynienia płynącego z moich uczynków i wszystkich próśb, jakie mogą być zanoszone za mnie po mej śmierci, powierzając to wszystko Przenajświętszej Pannie, by mogła nimi według swojego uznania wspomóc te dusze zmarłych wiernych, które pragnie uwolnić od męki. Racz, Boże mój, przyjąć i pobłogosławić tę ofiarę,
którą teraz Tobie składam. Amen.
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace. Amen.
Te saeculorum Principem, Te, Christe, Regem Gentium,
Te mentium, Te cordium Unum fatemur arbitrum.
Scelesta turba clamitat: Regnare Christum nolumus:
Te nos ovantes omnium Regem supremum dicimus.
O Christe, Princeps Pacifer, Mentes rebelles subiice:
Tuoque amore devios, Ovile in unum congrega.
 “Domine Iesu, dimitte nobis debita nostra, salva nos ab igne inferiori, perduc in caelum omnes animas, praesertim eas, quae misericordiae tuae maxime indigent.”
Chwała bądź Maryi na niebieskim tronie,
Która w różańcowej królujesz koronie.
Święta nad Świętymi, Lilijo!
Matko różańcowa, Maryjo!
Stabat Mater
Bolejąca Matka stała U stóp krzyża, we łzach cała, Kiedy na nim zawisł Syn.
A w Jej pełnej jęku duszy, Od męczarni i katuszy, Tkwił miecz ostry naszych win.
Jakże smutna i strapiona Była ta błogosławiona, Z której się narodził Bóg.
Jak cierpiała i bolała, Jakże drżała gdy widziała Dziecię swe wśród śmierci trwóg.
Któryż człowiek nie zapłacze, Widząc męki i rozpacze Matki Bożej w żalu tym ?
Któż od smutku się powstrzyma, Mając matkę przed oczyma, Która cierpi z Synem swym ?
Widzi, jak za ludzkie winy Znosi męki Syn jedyny, Jezus – jak Go smaga bat.
Widzi jak samotnie kona Owoc Jej czystego łona, Dając życie za ten świat.
Matko, coś miłości zdrojem, Przejmij mnie cierpieniem swoim Abym boleć z Tobą mógł.
Niechaj serce moje pała, By radością mą się stała Miłość, którą – Chrystus Bóg.
Matko święta, srogie rany,Które zniósł Ukrzyżowany, Wyryj mocno w duszy mej.
Męką, Syna rodzonego,Co dla dobra cierpiał mego, Ze mną się podzielić chciej.
Pragnę płakać w Twym pobliżu, Cierpiąc z Tym, co zmarł na krzyżu Po mojego życia kres.
Chcę pod krzyżem stać przy Tobie, Z Tobą łączyć się w żałobie, I wylewać zdroje łez.
Panno czysta nad pannami, Niechaj dobroć Twoja da mi Płakać z żalu z Tobą współ.
Bym z Chrystusem konał razem, Męki Jego był obrazem, Rany Jego w sobie czuł.
Niech mnie do krwi rani zgraja, Niech mnie męki krzyż upaja I Twojego Syna krew.
W ogniu Panno, niech nie płonę, Więc mnie w swoją weź obronę, Gdy nadejdzie sądu gniew.
Gdy kres dni przede mną stanie, Przez Twą Matkę dojść mi Panie, Do zwycięstwa palmy daj.
Kiedy umrze moje ciało, Niechaj duszę ma z swą chwałą Czeka Twój wieczysty raj.
Amen.
Vexilla Regis prodeunt: Fulget Crucis mysterium,
Qua vita mortem pertulit, Et morte vitam protulit.
Quae vulnerata lanceae Mucrone diro, criminum
Ut nos lavaret sordibus, Manavit unda et sanguine.
Impleta sunt quae concinit David fideli carmine,
Dicendo nationibus: Regnavit a ligno Deus.
Arbor decora et fulgida, Ornata Regis purpura,
Electa digno stipite Tam sancta membra tangere.
Beata, cuius brachiis Pretium pependit saeculi:
Statera facta corporis, Tulitque praedam tartari.
O CRUX AVE, SPES UNICA, Hoc Passionis tempore
Piis adauge gratiam, Reisque dele crimina.
Te, fons salutis Trinitas, Collaudet omnis spiritus:
Quibus Crucis victoriam Largiris, adde praemium. Amen.
 Huczą lasy, szumią zdroje,
Jakby wielbiąc Imię Twoje;
Bo to Imię ukochane
Goi każdą w sercu ranę:
Bo to Imię w całym świecie
Wielbi starzec, kocha dziecię.
Tu gloria Jerusalem,
tu laetitia Israel,
tu honorificentia populi nostri,
tu advocata peccatorum.
Ora pro nobis,
intercede pro nobis
ad Dominum Iesum Christum.
|
|
